Er is weinig verandering in pa zijn situatie. Hij ligt nog in het ziekenhuis en slaapt erg veel. Het zijn vaak 'hazenslaapjes'. Als hij dan zijn ogen open doet, kijkt 'ie even rond en valt weer weg. Als we hem een gerichte vraag stellen kan hij nog wel antwoord geven. Hij praat verder niet, dat is te vermoeiend. Hij raakt steeds meer verzwakt. Af en toe wil hij even zitten op de rand van zijn bed. Gisteravond hebben we hem daarbij voor het eerst moeten helpen. Omdat pa erg veel last heeft van de hik, heeft de verpleegster, in overleg met de arts, een dunne naald met een slangetje onder zijn huid aangebracht, in zijn borst, zodat ze hem door dit slangetje 3 keer per dag een injectie kunnen geven daartegen. Vooralsnog lijkt dit nog niet erg te helpen, maar dat heeft even tijd nodig werd ons verteld. Ook is pa regelmatig nog misselijk. Hij krijgt hiertegen zetpillen. Verder hebben we pa zijn ziekenhuiskamer behangen met tekeningen van de kleinkinderen. De witte muren zijn nu behangen met vrolijke kleurtjes. Als hij even zijn ogen open doet kijkt hij hier veel naar. Verder dus weinig te melden. We wachten af....bij verandering laten we het uiteraard weten. Nogmaals iedereen bedankt voor alle steunbetuigingen!
Liefs,
Daniëlle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten