Lieve mensen,
Nico (pa) heeft vannacht slecht geslapen. Hij heeft vreselijk last van de hik wat maar niet weg wil gaan. Een erg onrustige nacht. Hij heeft geen pijn, maar tegen de hik wel een halve dosis morfine genomen. Dit hielp goed en toen kon hij toch nog lekker slapen. Vanmiddag kwam de huisarts. Dit was maar goed ook. Pa had al 2x eerder vandaag bloed gespuugd (hij blijft steeds maar spugen, is erg misselijk). Bij de 3e keer was de huisarts erbij en die heeft hem, samen met ma, meteen naar de spoedeisende hulp gebracht. Mirjam en ik zijn daar toen ook meteen heen gegaan. Met zijn vieren hebben we gewacht. Er zijn allerlei tests bij pa afgenomen, bloed prikken, urine test en een longfoto gemaakt. Wat direct opviel is dat zijn longcapaciteit erg slecht was. Er is wel tig keer aan hem gevraagd of hij het benauwd had, maar daar heeft hij geen last van. Hij kreeg bij aankomst in het ziekenhuis direct zuurstof toegediend en hij gaf aan dat hij zich daarmee meteen wat beter voelde. Na lang wachten kwamen er wat uitslagen binnen. De leverwaarden in pa zijn bloed zijn enorm verslechterd in de afgelopen paar dagen. Ze waren al slecht afgelopen vrijdag, maar binnen een week nog veel slechter geworden. Eigenlijk hadden wij dat al aan hem gezien. Zijn gezicht ziet al behoorlijk geel. Dat hij suf is kan komen doordat zijn nieren niet lekker meer werken, vertelde ze. Dit kan komen doordat er wellicht uitzaaiingen in de nieren zijn, maar kan ook komen doordat de nieren te weinig vocht hebben gekregen de afgelopen tijd. Pa hangt nu dan ook meteen aan een infuus. Morgen wordt er verder getest. Er zal morgen geen chemo komen. De lever is daarvoor te slecht. We zijn met hem mee gegaan naar de afdeling, waar hij blij was dat hij mocht gaan liggen. Pa is ontzettend moe.
Lieve mensen, het was een heftige dag, zeker ook voor ma. Gelukkig konden Mirjam en ik er voor haar zijn, maar mensen wat is dit zwaar voor iedereen. Pa is in zo'n korte tijd zo achteruit gegaan, het is gewoon bijna niet te bevatten, maar we zien het voor onze ogen gebeuren. We proberen jullie zo realistisch mogelijk te informeren over de status en dit is het nu eenmaal: pa is heel, heel erg ziek en gaat erg hard achteruit. Hij heeft er zelf vrede mee. Sterker nog: wij hebben hem nog nooit zo rustig gezien in zo'n heftige situatie. We zijn ontzettend trots op hem.
Namens ma willen we iedereen ontzettend bedanken voor alle lieve berichtjes, kaartjes en bloemen. Jullie steun helpt ons enorm.
Liefs,
Daniëlle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten